Tęczowe podróże: Tęczowe mapy...

Wyspa Sedir,

czyli Wyspa Kleopatry !

   Wyspa Sedir (nazwa turecka) bywa ze względu na swoją historię nazywana także Wyspą Kleopatry. Związana z tym legenda mówi, że Marek Antoniusz podarował powyższą wyspę Kleopatrze w prezencie ślubnym i to tu spędzili miesiąc miodowy. Żeby królowa bardziej czuła się na wyspie jak w domu, Marek rozkazał przywieźć na 40 galerach piasek z Egiptu. I faktycznie, badania naukowe dowiodły, że piasek, jaki znajduje się na wyspie, w obrębie tak zwanej Plaży Kleopatry, jest spotykany tylko w jednym miejscu na świecie i jest to Pustynia Sahara w regionie współczesnych Tunezji i Egiptu ! Piasek nie nagrzewa się, w środku jego ziarenka są puste, jest bialuteńki i świetnie nadaje się do naturalnego peelingu, ale też zwykle przyczepia się do skóry i trudno się zmywa. Wynoszenie piasku z plaży jest surowo zabronione, pilnują tego nawet strażnicy. Zabronione jest też wylegiwanie się, spacerowanie etc. na samym skrawku plaży, ale piasek na dnie morza jest tej samej struktury. Wyspa stanowi obecnie muzeum pod otwartym niebem, wejście na nią jest płatne (10 lir tureckich od osoby). 
   

   Na wyspie w czasach antycznych położone było miasto o tej samej nazwie - Kedriai (wedle legendy nazwanego tak ze względu na drzewa cedru używanego na tych terenach w rzemieślnictwie). 

Interesującym faktem jest te to, iż 3500 lat temu była to jedna wyspa, która w wyniku trzęsienia ziemi rozdzieliła się na 3 części - główną Kedriai, środkową i małą. Na głównej wyspie zachowały się częściowo mury obronne miasta, część agory, dwie kapliczki, pozostałości świątyni Apollona (wraz z charakterystycznymi kolumnami w kształcie serca, które miała podarować Markowi Antoniuszowi Kleopatra) oraz teatr. 

Teatr wybudowany w II w. p.n.e. (na 1500 miejsc) wedle zasad budowy teatrów antycznych, ze wspaniałą akustyką. Przedstawienia tutaj odbywały się na tle przyrody - w tym przypadku jednocześnie oglądający spektakl mieli widok na bramy miasta - funkcja obronna. Na średniej wyspie znajdowały się domy mieszkańców, kaplica i więzienie, na małej za nekropolia miasta (widoczne pozostałości grobowców). 

Na wyspach nigdy nie były prowadzone wykopaliska archeologiczne lub odbudowa zabytków, więc nie są za dobrze zachowane, ale i tak wyspa zachwyca swą urodą.